Pozostając w łączności z naszymi klasztorami we Francji, świętowaliśmy Wspomnienie Świętej Joanny w niedzielę 9 lutego 2020.
Uroczysta Msza św. została odprawiona w samo południe w naszym kościele w Grąblinie pod przewodnictwem ks. Wojciecha Skóry, MIC. Eucharystię koncelebrował również m.in przełożony księży Marianów z Lichenia ks. Bogusław Binda MIC i ks. Dariusz Hirsch MIC, który często odprawia w naszym kościele Eucharystię. Co ciekawe, ksiądz Wojciech był postulatorem sprawy kanonizacyjnej księdza Stanisława Papczyńskiego, założyciela Księży Marianów. Księża marianie podzielili się z nami radosną nowiną, otóż podczas ostatniej kapituły generalnej Księży Marianów św. Joanna de Valois została zaliczona w poczet świętych patronów Zgromadzenia Księży Marianów.
Warto przytoczenia są słowa homilii ks. Wojciecha, który powiedział m.in., że:
“Miłość jest najdoskonalszą z cnót, to tajemnica istoty Boga. Bóg rozlewa swoją miłość na każdego z nas. Miłość musi być płodna i otwarta.
Współodczuwanie z osobą kochaną powoduje, że też cierpimy. I Bóg cierpi z nami, kiedy doświadczamy opuszczenia czy choroby. Uczucie żałoby jest też przejawem miłości.
Prawdziwa miłość jest bezinteresowna i prowadzi do pokory i skromności. Maryja w Kanie Galilejskiej uruchamia proces cudu, życzy wszystkim błogosławieństwa, ale nie czeka na docenienie. Rezygnuje też w pewien sposób z roli matki, stając w szeregu uczniów Chrystusa. – Ostatnie słowo Maryi, które kieruje do sług, do nas: „zróbcie wszystko, co syn powie”. Maryja mówi, że jest większe słowo niż moje, Słowo Jezusa. Jego Ewangelia i życie.
Św. Joanna Francuska doznała w życiu wiele cierpienia, ale właśnie w Ewangelii znalazła główną inspirację swojego życia. Zachęcam wszystkich zgromadzonych, aby nie było dnia, w którym nie usłyszycie Słowa Ewangelii, ponieważ to Słowo życia wiecznego“.
Pod koniec Mszy Św. siostra Ludwika Maria ovm, siostra odpowiedzialna w naszym zakonie, w kilku słowach podziękowania zwróciła uwagę na świętych Joannę de Valois i Stanisława Paczyńskiego, którzy duchowo łączą księży Marianów i siostry Anuncjatki. Ta łączność symbolicznie przedstawiona jest w podstawie ołtarza naszego kościoła: dwie połowy kamienia podtrzymują ołtarz. Po końcowym błogosławieństwie wierni ucałowali relikwie św. Joanny.
Po Mszy św. wszyscy spotkaliśmy się na furcie klasztornej przy słodkościach i kawie, choć było trochę ciasno ponieważ grono naszych przyjaciół z roku na rok się powiększa, a to nas bardzo cieszy!.
To był bardzo przyjazny moment doceniony przez wszystkich, którzy przyjęli nasze zaproszenie do dzielenia z nami radości wspólnego świętowania.