Ojciec Gabriel Maria w traktacie De Confraternitate opowiada, w jaki sposób św. Joanna, wzorując się na Maryi, czerpała łaski Boże od Chrystusa Ukrzyżowanego. „Drugim stopniem pobożności tej osoby (Joanny) była kontemplacja pięciu Ran Chrystusa. Kiedy przeżywała pokusy albo zmagała się z trudnościami, rozmyślała często o Jego Ranach i znajdowała w nich schronienie. Mówiła, że te pięć Ran to pięć źródeł zbawienia, z których ludzie powinni czerpać „wodę zbawienia”. Porównywała je do źródła, stworzonego w środku raju, które się dzieli na cztery rzeki, o czym mówi drugi rozdział Księgi Rodzaju.
Dla niej, źródłem jest Serce, z Którego wytryska Krew przez cztery rany Ciała Chrystusa…
Mówiła, że w prawej ręce jest źródło świętych myśli, w lewej – świętego żalu, w prawej stopie – świętych uczuć, w lewej stopie – świętych tęsknot, w Sercu- świętej przemiany.
Mówiła, że „płonie Miłością”, kiedy zbliża się do rany przebitego Boku i Serca Chrystusa. Prosiła, aby mogła doświadczyć tego samego cierpienia, które odczuwała Maryja, kiedy Serce Chrystusa zostało przebite włócznią, kiedy Jego Ciało zdjęto z Krzyża i złożono w grobie.
Również prosiła o łaskę, aby jej serce było zawsze zranione mieczem Bożej Miłości. Prosiła, aby była zraniona w taki sposób, by mogła czuć w swoim ciele jedynie Rany Chrystusa i nie pragnąć już żadnego stworzenia.”
Św. Joanna jednoczyła się z Chrystusem, i cała przemieniona Jego Miłością znalazła sens swojego cierpienia.
Pozwólmy również, aby Bóg napełnił nas Swoją Miłością i Przebaczeniem… Przyjdzie dzień, kiedy ku naszemu wielkiemu zdziwieniu, przebaczenie, jak dla św. Joanny, wypłynie z naszego serca, bo wypłynie z samego Serca Jezusowego, bijącego w nas.
Cały artykuł: https://anuncjatki.pl/wp/nasza-duchowosc/przebaczenie-zmartwychwstanie/