Nasza duchowość w obrazie

W naszym klasztorze w Thiais znajduje się obraz otrzymany w 2002 roku od braci franciszkanów z Paryża z okazji 500-lecie założenia naszego Zakonu. Nikt nie wie, kto go wykonał, kto go zamówił ani gdzie był przechowywany. Ale znamy okres: XVII wiek. Na odwrocie obrazu  widnieje data: 1647. Oczywiście nie oznacza to, że jest to data powstania obrazu. Ale skoro widnieje na obrazie, to coś znaczy. Jest to zatem bardzo ważne, jak zobaczymy poniżej.

Obraz składa się z trzech części: górnej, dolnej i centralnej. Górna część przedstawia Zwiastowanie: po lewej stronie Dziewica Maryja, po prawej Archanioł Gabriel, a pomiędzy nimi, w centrum, którego różne elementy tworzą część centralną, monstrancja z hostią, a w hostii Kalwaria z Dziewicą Maryją i świętym Janem. Poniżej znajduje się postument, na którym spoczywa księga.

Męka Jezusa, Eucharystia, Zwiastowanie, które można powiązać ze Słowem Bożym otrzymanym przez Maryję, a są to trzy rzeczy, które  Dziewica Maryja poleciła świętej Joannie rozważać i szczególnie cenić. św. Joanna zwierzyła się z tego ojcu Gabrielowi-Marii, który napisał o tym w swoim traktacie dla bractwa, Bractwa Dziesięciu Zdrowaś Maryjo. Oto co napisał:

„Pewnego razu, kiedy modliła się i prosiła Dziewicę, jak to było w jej zwyczaju, ją, jak Mu się podobać […], usłyszała, jak Dziewica powiedziała do niej w swoim sercu: Są trzy rzeczy, które podobają mi się przede wszystkim […] : pierwszą jest słuchanie mego Syna, Jego słów i Jego nauki […], drugą jest rozmyślanie o Jego ranach, o Jego Krzyżu i Jego Męce, […] trzecią jest Najświętszy Sakrament Ołtarza […] A Dziewica dodała: To czyń, a będziesz żyła”.

W dolnej części obrazu znajdują się dwie postacie: ojciec Gabriel-Maria i św. Joanna Francuska. Ich wzrok skierowany jest ku górze obrazu, ku scenie Zwiastowania, jedna patrzy na anioła, druga na Dziewicę. Ich spojrzenia przeplatają się.

Postać po lewej, Gabriel-Maria, która patrzy w kierunku anioła Zwiastowania, trzyma w prawej ręce księgę. W lewej trzyma krzyż. U jego stóp leży mitra i pastorał, czapka doktora, oznaczające wyróżnienia, których odmówił: bycia biskupem i otrzymania tytułu doktora teologii. Z jego ust wydobywa się słowo Magnificat. Jego głowę otacza aureola, oznaczająca świętość jego życia.

Malarz zdaje się dobrze znać życie Gabriela-Marii. Dzięki jego siostrzenicy, która w 1556 roku napisała żywot swojego wuja, wiemy, jak bardzo kochał on Mszę Świętą i jak bardzo rozmyślał o Męce Pańskiej. Wiemy również od niej, że ukrywał swój tytuł „doktora”. Na ten temat napisała: „Podobnie, nigdy nie wiedzieliśmy, że został mianowany doktorem na dworze rzymskim, dopiero po jego śmierci. Powiedział o tym wielebny ojciec, brat Olivier Fresme, który był spowiednikiem sióstr Anuncjatek w Bourges. Wiedział to na pewno, ponieważ był przełożonym i ministrem prowincjalnym Touraine, prowincji, do której należał o/ Gabriel-Maria.”

Drugą postacią jest Święta Joanna Francuska, której wzrok skierowany jest na Dziewicę w scenie Zwiastowania. Klęczy z rękami złożonymi w geście adoracji,  z koroną na głowie na znak królewskiego pochodzenia i aureolą na znak świętości. Oprócz korony nie ma innych szczególnych atrybutów, jak w innych ikonograficznych dziełach o Joannie, gdzie jest przedstawiana w płaszczu z motywem królewskich lilii, z berłem u stóp, krzyżem w ręku, czasem z Regułą Zakonu lub klasztorem, oznaczającym jej rolę jako założycielki, często z Dzieciątkiem Jezus nakładającym pierścień na jej palec na znak ślubu duchowego itp. 

Teraz kilka słów o dacie  1647. 

W 1647 r. Siostry Anuncjatki z klasztoru w Bourges uzyskały papieski odpust, pozwalający im uczcić „świętego Gilberta”, czyli ojca Gabriela-Marię, którego imię chrzcielne brzmiało Gilbert.  W tamtym czasie odpust z 1647 r. był ściśle związany z dochodzeniem w sprawie cudów przypisywanych
wstawiennictwu Gabriela-Marii. Miało ono miejsce w 1643 roku w Rodez i zakończyło się w 1645 roku. Dwadzieścia jeden osób zeznało, że zostało uzdrowionych za wstawiennictwem ojca Gabriela Marii. 
Z protokołu tego dochodzenia dowiadujemy się, że wierni palili świece ku czci
przyszłego błogosławionego i umieścili wota wokół jego grobu, a obraz przedstawiający go został wystawiony w chórze Sióstr Anuncjatek.

Wykorzystano fragmenty artykułu opublikowanego na stronie francuskiej Sióstr Anuncjatek: https://www.annonciade.info/2024/07/mois-daout-mois-de-gabriel-maria/

 

 

 

 

 

Scroll to Top