III- Podzielić się swoim cierpieniem z Chrystusem i liczyć na Jego Moc przebaczenia.
Bez wątpienia Ojciec Gabriel Maria (spowienik) odgrywał ważną rolę na drodze przebaczenia św. Joanny.
On pomagał jej skierować się ku Chrystusowi, z Którym mogła się dzielić wszystkimi przeżytymi cierpieniami, „pokładając w Nim całą swoją ufność.” (Kronika Zakonu)
Nie wahajmy się przybliżać do Chrystusa, stanąć przed Nim, z naszymi uczuciami, nawet z naszym smutkiem, oburzeniem, z naszymi pytaniami… Nie można stłumić energii uczuciowej. Mówmy Jezusowi o wszystkim, oddając Mu wszystkie nasze gwałtowne emocje.
Przebaczenie zakłada nawrócenie naszego serca, uznanie własnej niezdolności do udzielenia przebaczenia, pokorną i pełną wiary prośbę do Boga: „Ty zrób to we mnie!”
Im więcej wpatrujemy się w Chrystusa, tym mniej jesteśmy skupieni na sobie i to pozwala nam nabrać dystansu wobec trudności i zobaczyć je w szerszej perspektywie: w perspektywie Jego Przebaczenia!
Wraz z Maryją pod krzyżem, kontemplujmy Jezusa i stawajmy się świadkami słów przebaczenia, które wyszły z Jego ust. Najwyższy akt przebaczenia dla tych, którzy Go ukrzyżowali, ukazuje nam, jak daleko może sięgać Boże miłosierdzie. Miłosierdzie Syna Bożego nie zna granic i dociera do wszystkich, nie wykluczając nikogo.
Cały artykuł: https://anuncjatki.pl/wp/nasza-duchowosc/przebaczenie-zmartwychwstanie/