4. Wiara, by żyć w ufności
„ Błogosławiona, która uwierzyła , że spełnią się słowa powiedziane Jej od Pana” (Łk 1,45)
„ Błogosławieni są raczej ci, którzy słuchają Słowa Bożego i go przestrzegają” (Łk 11,28)
Te dwa błogosławieństwa, jedno, wypowiedziane przez Elżbietę, drugie, przez samego Jezusa, świadczą o wielkości Maryi jako pierwszej z wierzących. Od Zwiastowania poprzez trwanie u stóp Krzyża, aż do zesłania Ducha Świętego, Maryja była mocna wiarą, która Ją uczyniła Matką Chrystusa i Matką Kościoła. Podczas Zwiastowania Maryja z wiarą przyjmuje nieoczekiwane słowa, wypowiedziane do Niej przez Anioła. Jej pytanie „jakże się to stanie?” nie wyraża ani wątpliwości, ani lęku, lecz jedynie pragnienie poznania woli Bożej. Nie ma w Niej żadnego niepokoju, bowiem całkowicie oddała się Bogu, aby w niej wypełniało się Jego dzieło.
Zaufajmy Bogu we wszystkim, co dane jest nam przeżyć, w radości i w cierpieniu, bo to Jego wszechmocna Obecność nadaje naszemu życiu sens, płodność i radość.
