By być blisko.
„Matka Jego powiedziała do sług „zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie” (J 2,5)
„ Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: „Niewiasto oto syn Twój” (J 19,26)
„ Odbywało się wesele w Kanie Galilejskiej i była tam Matka Jezusa. Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów” (J 2,1-2).
W dniu święta i radości zaczyna brakować wina. To bardzo upokarzające dla młodej pary. Maryja, uważna na to, co się dzieje, zauważa ten brak. Idzie więc do Jezusa, by Mu powiedzieć, że „ nie mają już wina” (J 2,3), zanosi do Syna potrzebę młodych . Jest to wspaniała modlitwa wstawiennicza za tych nowożeńców. Maryja nie dyktuje Jezusowi, co trzeba zrobić, ani ile litrów brakuje. Po prostu przedstawia ich potrzebę Jezusowi.
Oto prawdziwa modlitwa wstawiennicza: z pełnym zaufaniem „braki” naszych znajomych i osób, które kochamy, zanieść Bogu, który wie, czego nam potrzeba i daje zawsze więcej niż to, o co ośmielamy się prosić.
Maryja stoi pod Krzyżem Jezusa – teraz to jest Jej miejsce. Matka jednoczy się z męką swojego Syna, cierpi wraz z Nim. Zdaje sobie sprawę, że przez cierpienie, spowodowane widokiem umierającego Syna, przyjęte z wiarą, uczestniczy w darze życia Jezusa dla zbawienia ludzkości.
Jego krew staje się „winem eucharystycznym” , które każdy może przyjąć z radością, płynącą z pewności, że jest miłowany i zbawiony.
„ Niewiasto, oto syn Twój” (J 19, 26) Na godach w Kanie i na Krzyżu Jezus nazywa Matkę „niewiastą” Można by powiedzieć, że gody dopełniły się poprzez ostatnie słowa Jezusa, wypowiedziane tak, jak mężczyzna przemawia do swojej małżonki, nazywając ją niewiastą. Jezus przechodzi z atmosfery rodzinnej do rzeczywistości głębszej i bardziej uniwersalnej.
Na słowo Jezusa Maryja staje się duchową matką wszystkich uczniów, reprezentowanych przez Jana. Nowe pokrewieństwo, głębsze niż więzy krwi – między Maryją i wszystkimi uczniami, którymi również my jesteśmy. Jezus odstępuje nam swoją Matkę – to jest dla nas prawdziwy dar. Poprzez uczestnictwo w darze Odkupienia, Maryja staje się Matką Kościoła i przygarnia do serca całą ludzkość.
Jak Maryja, przyjmijmy słowa Jezusa: „ Oto Twój syn, Twoja córka, byśmy mogły objąć sercem wszystkich ludzi na świecie i stać się współpracownicami Boga w prowadzeniu wszystkich do zbawienia”
