Siostry Anuncjatki

Zakon Najświętszej Maryi Panny

Reguła Dziesięciu Cnót Najświętszej Maryi Panny

„Niech Maryja Dziewica będzie waszym wzorem, niech Ona będzie waszym autorytetem, niech Ona będzie waszą regułą i nie miejcie żadnej innej większej pasji, poza doskonałym podobaniem się Oblubieńcowi waszych dusz przez naśladowanie Dziewicy…”
(Prolog Reguły Dziesięciu Cnót Ewangelicznych NMP)

„Każ spisać w Regule wszystko to, co znajdziesz o mnie w Ewangelii.”
Kronika Zakonu

Ta myśl i pragnienie św. Joanny zrealizowały się na dwa lata przed jej śmiercią w roku 1502, kiedy Joanna miała 38 lat. Ojciec Gabriel Maria, spowiednik i duchowy opiekun św. Joanny, zredagował Regułę naszego Zakonu, nazwaną Regułą Dziesięciu Cnót Ewangelicznych Najświętszej Maryi Panny lub Regułą Dziesięciu Upodobań Najświętszej Maryi Panny (Decem Beneplacitorum Beatissimae Virginis Mariae). Reguła została zatwierdzona przez papieża Aleksandra VI w 1502 roku. Do dzisiaj obowiązuje trzecia redakcja Reguły z roku 1517, zatwierdzona papieża Leona X w dniu 25 lipca. Do tejże Reguły dołączono w latach 1528 i 1529 dodatki i Statuty.

Św. Joanna poprosiła ojca Gabriela Marię o wyszukanie w Ewangeliach wszystkich fragmentów odnoszących się do Najświętszej Dziewicy, by na ich przykładzie opracować podstawy formacyjne życia duchowego sióstr. Okazało się, że we wszystkich Ewangeliach Maryja wspomniana została w 10 rozdziałach. I tak według natchnienia autora Reguły znajdujemy w Ewangelii następujące postawy Dziewicy Maryi, nazwane cnotami:

1. Czystość – „Na to Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?»” Łk 1,34
2. Roztropność – „Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu.” Łk 2,19 ; „A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te wspomnienia w swym sercu.” Łk 2,51
3. Pokora – „Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa!” Łk 1,37 ; „Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej.” Łk 1,48
4. Wiara – „Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana.” Łk 1,45
5. Pobożność (franc. louange – wychwalanie, uwielbienie) – „Wielbi dusza moja Pana” Łk 1,46
6. Posłuszeństwo – „W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie…..”Łk 2,1nn ; „Gdy potem upłynęły dni oczyszczenia” Łk. 2,22n
7. Ubóstwo – „Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego.” Łk 2,24
8. Cierpliwość – „Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni” Łk 2,43
9. Miłość (franc. charité – dobroczynność, miłość)- „Nie mają już wina” J 2,3
10. Współcierpienie (franc. compassion – współczucie, współodczuwanie) „A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu”. Łk 2,35 ; „Niewiasto, oto syn Twój” J 19,26

Dziesięć Cnót Ewangelicznych NMP

Kanwą naszej Reguły jest zatem 10 cnót ewangelicznych Maryi. W dziesięciu rozdziałach Reguły o. Gabriel-Maria opisuje dziesięć cnót Maryi, które wydobył ze wszystkich fragmentów Ewangelii, w których wspomniana jest Maryja.

Każdej cnocie poświęcony jest osobny rozdział. Każdy rozdział jest zbudowany w ten sam sposób, w trzech częściach: po przypomnieniu fragmentów Ewangelii odnoszących się do danej cnoty, o. Gabriel-Maria wyciąga z nich zasady postępowania dla sióstr, dla ich osobistego życia duchowego i zasady życia wspólnotowego. Nasi Założyciele zalecają nam naśladowanie wymienionych cnót w trojaki sposób, tj. w myślach, słowach i uczynkach.

Celem naszego życia zakonnego jest zjednoczenie z Bogiem, poprzez naśladowanie Maryi w Jej Cnotach ewangelicznych. Znaczenie wyrazu „cnota” można w tym przypadku przybliżyć nazwą „to, co jest miłe Bogu”. Trzeba kontemplować Maryję z Ewangelii, widzieć w Niej to, co się Bogu podoba i w tym Ją naśladować.

Z relacji o. Gabriela Marii święta Joanna rozważała na modlitwie dlaczego Ewangelia tak mało mówi o Maryi oraz że wskazuje jedynie na 10 cnót Maryi, choć Ona jest „pełna łaski”. Trwając na modlitwie i kontemplacji św. Joanna została oświecona wewnętrznie i zrozumiała, że Duch Święty, pod którego natchnieniem pisali Ewangeliści, zechciał, aby wspomnieli w Ewangelii tylko o dziesięciu cnotach Dziewicy Maryi i że medytacja nad tymi cnotami właśnie najbardziej podoba się samemu Chrystusowi i Maryi.

Geneza „Reguły Dziesięciu Cnót NMP”

Stąd powstała Reguła dziesięciu cnót NMP, bo o tylu wprost mówi Pismo św. Każdy z dziesięciu rozdziałów reguły odnosił się do konkretnej cnoty Matki Bożej zanotowanej w Ewangelii. Tekst reguły napisał o. Gabriel Maria pod kierunkiem Joanny w 1501 roku.

Duchowość ojca Gabriela Marii i św. Joanny

Siostry anuncjatki, aby zachować swoją tożsamość, muszą być wierne charyzmatowi św. Joanny i ojca Gabriela Marii. Rodzi się pytanie: „Jaką duchowość posiadali i w czym się uzupełniali?”

Scroll to Top