Siostry Anuncjatki
Zakon Najświętszej Maryi Panny
Założyciele
Życie św. Joanny
Francja, epoka średniowiecza dobiega końca. W architekturze dominuje strzelisty gotyk, w rzeźbiarstwie i malarstwie sztuka iluminacji, które zdają się osiągać formę doskonałą. Pojawiają się nowe prądy, humanizm związany z poważną troską o reformę.
W odnowę religijną angażują się zakony, zwłaszcza franciszkanów obserwantów, wspierane przez władzę królewską. Troska o reformę religijną wpisuje się w ruch, zwany „devotio moderna” (nowa pobożność), który zrodził się w północnych Niderlandach pod koniec XIV w. Jego zwolennicy, praktykujący cnoty chrześcijańskie i ewangeliczne, oddający się służbie bliźniemu, a przez swoje nabożeństwo do Męki Chrystusa, Eucharystii i Matki Bożej są bliscy duchowo franciszkanom. W takim klimacie religijnym żyje św. Joanna de Valois (zwana Joanną Francuską), założycielka Zakonu Najświętszej Maryi Panny (Anuncjatek).
Życie o. Gabriela Marii
Gilbert Nicolas, który w życiu zakonnym został bratem Gabrielem Marią (od 1517 roku otrzymał od papieża Leona X zgodę na przybranie imion Gabriel Maria, na cześć Maryi Dziewicy kontemplowanej w tajemnicy Zwiastowania), urodził się około 1460 roku we Francji, w pobliżu Riom w ówczesnej Owernii, w rodzinie notabli wiejskich. Najmłodszy z trójki dzieci, otrzymał solidne wykształcenie. Bardzo wcześnie wykazał się silną wiarą i pobożnością. Umiłował sobie szczególnie nabożeństwo do Najświętszej Maryi Panny. W jego młodości wszystko wskazywało na to, że otwiera się przed nim droga do chrześcijańskiego małżeństwa. Jednak pewnego razu usłyszał kazanie o Niepokalanym Poczęciu, które poruszyło go do głębi, tak, że doprowadziło go do wyrzeczenia się wszelkiej ludzkiej miłości i oddania się całkowicie Bogu w Zakonie Braci Mniejszych (Zakon Franciszkanów od Ścisłej Obserwancji). Został przyjęty w klasztorze Notre-Dame de Lafond, niedaleko La Rochelle, odbył tam nowicjat.