Jeśli tutaj zajrzałaś to jest duży procent szansy, że interesuje Cię temat powołania. Bardzo się cieszymy, bo to raczej nie jest popularny temat w obecnych czasach. Spróbujemy Ci go nieco rozjaśnić.

Na początek po prostu trzeba dobrze rozeznać powołanie  – co to oznacza?

Jeśli chcesz a nie wiesz, wiesz a nie chcesz, lub też wiesz, że nic nie wiesz…

Jeżeli już sobie zadałaś pytanie, jakie jest moje powołanie, co mam robić w życiu aby być szczęśliwą, co Pan Bóg włożył w moje serce i jakie są moje pragnienia? To już jest to wielka rzecz. Trzeba zwyczajnie zadać te pytania Panu Bogu, On na pewno się z tego ucieszy i odpowie Ci w Tobie wiadomy tylko sposób.  Można nad tą kwestią trochę porozmyślać w atmosferze ciszy, bez światowych rozproszeń i aktywności. Nie bój się spędzić weekendu, kilku dni w klasztorze. Warto po prostu się wyciszyć, żeby usłyszeć odpowiedź Boga,  bo cóż poradzić na to, że On umiłował sobie ciszę? Bardzo często można skorzystać z gościnności różnych zakonów czy zgromadzeń, czy też domów rekolekcyjnych. Można też przyjechać do nas.

Takie rozeznawanie to czas bez presji i pośpiechu, gdzie odkrywanie woli Bożej dokonuje się krok po kroku. Etapy mogą mieć różny czas trwania, ponieważ także Bóg kroczy z człowiekiem, nieskończenie szanując jego wolność.

Powołanie to przygoda, która mobilizuje wszystkie wymiary osoby (ludzki, intelektualny i duchowy) zgodnie z postępującym wzrostem. Jest to przygoda „wspólnotowa”, „wspólne życie” z orientacją na ten sam cel, tj. poszukiwanie woli Bożej aby sprawiać Bogu radość. A ponieważ, jak sama nazwa  wskazuje, nasz Zakon to Zakon Najświętszej Maryi Panny trzeba się Jej we wszystkim zawierzyć i ufnie jak dziecko dać  się prowadzić.

 „Niechaj Dziewica będzie waszym wzorem, waszą wyrocznią, waszą regułą, i o nic innego się nie starajcie, jak tylko aby naśladując, Dziewicę doskonale się podobać waszemu Oblubieńcowi.” (z Prologu Reguły Zakonu NMP)