DROGA POKOJU

Bractwo przy Zakonie Sióstr Anuncjatek

Według Prawa Kanonicznego, bractwa są stowarzyszeniami osób świeckich, związanymi z instytutami zakonnymi. Od Soboru Watykańskiego II zauważa się, że coraz więcej osób świeckich pragnie żyć według wskazówek wynikających z charyzmatu założycieli zakonów czy zgromadzeń, czy to uczestnicząc w ich duchowości, czy też podejmując ich plany i przedsięwzięcia.

BRACTWO przy ZAKONIE SIÓSTR ANUNCJATEK – DROGA POKOJU
Od początku istnienia Zakonu Sióstr Anuncjatek, nasza Założycielka św. Joanna Francuska (1464-1505) pragnęła, aby osoby świeckie w swoim życiu także mogły żyć duchowością anuncjatek. Również w naszych czasach wezwanie do tego, aby iść za Maryją, aby żyć w głębokiej zażyłości z Chrystusem w życiu rodzinnym, zawodowym i we wzajemnych relacjach na sposób, jaki praktykowała św. Joanna, jest czymś pociągającym. Przy Zakonie Sióstr Anuncjatek działa Bractwo skupiające osoby dorosłe. Teraz, do wspólnego budowania podobnego stowarzyszenia zapraszamy młodych ludzi obojga płci, którzy skończyli 18 lat.

DUCHOWE UKIERUNKOWANIE BRACTWA
Joanna wiedziała z doświadczenia, jak bardzo Maryja w swoim życiu okazała się „Mistrzynią życia duchowego”. To dzięki franciszkaninowi, o. Gabrielowi-Marii, któremu Joanna się zwierzała, możemy wniknąć w sekrety tej maryjnej zażyłości. Dla Joanny niezwykle ważne było sprawiać radość Maryi. I tak, o. Gabriel ujawnia nam, że pewnego razu, gdy Joanna modląc się, jak zwykle prosiła Maryję o światło, poczuła, że Matka Jezusa uczy ją trzech rzeczy, szczególnie Jej miłych:

Słuchać Chrystusa, Jego słów i nauczania
Ewangelia jest głównym źródłem poznania i miłości do Chrystusa. Dlatego właśnie na kartach Ewangelii – w myślach, słowach i działaniach Maryi – anuncjatka odkrywa sposób w jaki może sprawiać radość Bogu.

Wpatrywać się w Chrystusa na krzyżu, rozważać Jego rany i mękę
Poprzez chrzest zostaliśmy złączeni ze śmiercią i zmartwychwstaniem Jezusa. Anuncjatka przyjmuje trudy pracy, bierze na siebie różne słabości i choroby, pamiętając, że ci którzy cierpią, podążają za Chrystusem i współpracują z Nim w dziele odkupienia.

Miłować Najświętszy Sakrament Ołtarza czyli Eucharystię
Anuncjatka zwraca się jednocześnie w stronę Boga i w stronę ludzi. Czyni to poprzez swoje codzienne życie, modlitwy i ofiary. Biorąc udział w liturgii, swoją modlitwą uczestniczy w modlitwie Kościoła, szczególnie w celebrowaniu tej wielkiej tajemnicy wiary, jaką jest Eucharystia. Wraz z Maryją i Kościołem „trwa w komunii i łamaniu chleba” (Dz. 2,46).

Jest jeszcze czwarta, bardzo ważna rzecz, której Maryja uczyła Joannę:

CZYNIĆ POKÓJ
Jezus zmartwychwstały daje nam pokój po to, abyśmy żyli tym darem i głosili pokój innym. Anuncjatka idzie za przykładem Chrystusa i jej szczególną troską jest utrzymanie pokoju w sobie i w innych, a także wybaczanie.

„Jedyne słowo Chrystusa, to słowo pokoju, ponieważ Chrystus jest twórcą pokoju, to On go daje i jego naucza” (bł. o. Gabriel-Maria OFM).

Joanna pragnęła, aby prawdziwy duch miłosierdzia i nawrócenia był obecny pomiędzy siostrami anuncjatkami. Święta Założycielka zaleca nam wszystkim cierpliwość w przeciwnościach oraz zachowanie pokoju w kontaktach z bliskimi, wystrzeganie się zgorzknienia i krytykanctwa.

To duchowe ukierunkowanie można realizować i pogłębiać poprzez:

Każdego dnia, od pięciuset lat staramy się realizować przesłanie naszej Założycielki. Czy chcesz uczyć się tego wspólnie z nami?